Gönderi Tarihi: 30 Eylül 2006 - 12:02
Türkiye'nin öncüleri, miletimizin büyük tarihi atılımına önderlik için görev başına!
İşçi Partisi "Milli Hükümet Programı Konferansı"
30 Eylül-1 Ekim tarihlerinde Ankara'da toplanıyor
4 Haziran 2006 günü 253 öncünün katılmasının ardından, İşçi Partisi'ne toplumun her kesiminden öncülerin katılımı büyük bir hızla devam ediyor. Yurdun bir yanında milletimizin yüzakı önderleri, Türk Devrimi'nin halkçı, milliyetçi, bilimsel sosyalist birikiminin temsilcisi, CHP'den AKP'ye, DYP'den MHP'ye çeşitli siyasi hareketlere mensup kadrolar, Kemalist Devrim'i tamamlamak için İşçi Partisi'nde birleşiyor.
İP Başkanlık Kurulu'nun parti tüzük ve programını bu büyük birlik ve atılıma uygun hale getirmek amacıyla hazırladığı "İşçi Partisi Yeni Tüzük ve Milli Hükümet Programı" büyük yankı yarattı. Çözümleriyle milletimize umut ışığı olan yeni tüzük ve program İP Ulusal Strateji Merkezlerinde tartışılarak daha da geliştiriliyor.
Bu kapsamda İşçi Partisi, Ulusal Strateji Merkezi üyelerinin katılımıyla, "MİLLİ HÜKÜMET PROGRAMI KONFERANSI" düzenliyor. 30 Eylül-1 Ekim 2006 Cumartesi-Pazar günleri saat 10. 00- 18. 00 arasında Ankara Sürmeli Otel’de toplanacak. Toplantıya yalnızca USTRAM ve Parti üyeleri değil, Türkiye’nin kadro birikimi içinde seçkin yeri olan sivil ve asker aydınlarımız da katılacaklar.
Toplantının programı ile "Yeni Tüzük ve Milli Hükümet Programı Önerisi"ni aşağıda sunuyoruz.
PROGRAM;
30 Eylül 2006
10.00-10.30
Açılış- İP Ulusal Strateji Merkezi Başkanı Prof. Dr. Kürşat Yıldız
İP Genel Başkanı Doğu Perinçek’in konuşması
10.30-11.00
1. Oturum: Partinin Temel Nitelikleri
Ferit İlsever- İşçi Partisi Genel Sekreteri (Başkan)
E. Gen. Servet Cömert
Haluk Dural- DPT Eski Uzmanı, İP Ulusal Strateji Merkezi Üyesi
Prof. Dr. Semih Koray- İP Genel Başkan Yardımcısı
11.00-11.30
Tartışma
12.00-14.00
Yemek
14.00-15.00
2. Oturum:
Devletin Yeniden Yapılandırılması
Orhan Ayber- İP Ulusal Strateji Merkezi İzmir Başkanı (Başkan)
Prof. Dr. Alpaslan Işıklı
E. Gen. Ali Rıza Salmanpakoğlu- Hacıbektaş Belediye Başkanı
Vural Savaş- Yargıtay Onursal Başsavcısı
15.00-15.30
Tartışma
15.30-16.00
Çay-Kahve
16.00-17.00
3. Oturum:
Milli Güvenlik ve Dış Politika
E. Korg. Yaşar Müjdeci (Başkan)
Prof. Dr. Ümit Akkoyunlu- Türkmen Danışma Meclisi Başkanı
E. Büyükelçi Ahmet Zeki Bulunç-KKTC Eski Türkiye Büyükelçisi
Mehmet Bedri Gültekin- İP Genel Başkan Yardımcısı
Prof. Dr. Şükrü Sina Gürel
17.00-17.30
Tartışma
17.30-19.00
Komisyon çalışmaları
(Partinin Temel Nitelikleri Komisyonu, Devletin Yeniden Yapılandırılması Komisyonu,
Milli Güvenlik ve Dış Politika Komisyonu, Ekonomi, Komisyonu, Sağlık ve Sosyal Güvenlik Komisyonu, Eğitim, Kültür ve Sanat Komisyonu)
01 Ekim 2006
10.00-12.00
Basın toplantısı-İşçi Partisi’ne katılan öncülerin basına tanıtımı
12.00-14.00
Yemek
14.00-15.00
4. Oturum:
Ekonomi ve Sosyal Güvenlik
Prof. Dr. Recep Akdur- AÜ Tıp Fak. Halk Sağlığı An.Bl.Dl.Bşk. (Başkan)
Şefik Çakmak-Yeminli Mali Müşavir
Yıldırım Koç- ODTÜ Öğretim Görevlisi, Yol İş Genel Bşk. Danışmanı
Prof. Dr. Aziz Konukman
Dr. Bartu Soral
15.00-15.30
Tartışma
15.30-16.00
Çay-Kahve
16.00-17.00
5. Oturum:
Eğitim Kültür ve Sanat
Prof. Dr. Kürşat Yıldız (Başkan)
Sarper Özsan- M. Sinan Ü.GSÜ Devlet Konservatuarı Öğ.Gör.
Prof. Dr. Enis Öksüz
Ertuğrul Kazancı- Eğitimci-Hukukçu
17.00-17.30
Tartışma
17.30-19.00
Komisyon raporlarının sunumu ve kapanış
İŞÇİ PARTİSİ YENİ TÜZÜK ÖNERİSİ
İşçi Partisi Başkanlık Kurulu tarafından, 7.Genel Kongre hazırlığı kapsamında,
İşçi Partisi il ve ilçe kongrelerinin ve İP Ulusal Strateji Merkezi’nin
tartışmasına sunulmuştur.
Başlangıç
İşçi Partisi, Büyük Millet Meclisi Reisi Mustafa Kemal Paşa’nın TBMM’ye Anayasa Tasarısı olarak sunduğu 13 Eylül 1920 tarihli Halkçılık Programı’nın ve Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin 17 Kasım 1920 günü kararlaştırdığı Halkçılık Beyannamesi’nin bugün de geçerli olduğunu ilan eder.
“Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümeti, hayat ve bağımsızlığını kurtarmayı yegâne ve mukaddes gaye bildiği halkı, emperyalizm ve kapitalizm tahakküm ve zulmünden kurtararak, irade ve hâkimiyetin hakiki sahibi kılmakla gayesine ulaşacağı kanaatindedir.
“Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümeti, milletin hayat ve bağımsızlığına suikast eden emperyalist ve kapitalist düşmanların tecavüzlerine karşı müdafaa ve harici düşmanlarla işbirliği yapıp milleti aldatmaya ve ifsada çalışan dahili hainlerin cezalandırılması için orduyu sağlamlaştırmayı ve onu milli bağımsızlığın dayanağı bilmeyi borç sayar.”
I
TEMEL İLKELER
1. Ad ve Nitelik
İşçi Partisi, Türkiye işçi sınıfının, köylülerin, esnaf ve zenaatkârların, kamu çalışanlarının, fikir emekçilerinin, millî sanayici ve tüccarların ortak millî iktidarı için mücadele eden öncü partidir. Kısaltılmış adı İP’dir. Merkezi Ankara’dadır.
İşçi Partisi, Türk Devrimi’nin milliyetçi, halkçı ve bilimsel sosyalist birikimini, Parti’nin Tüzük ve Programı temelinde kucaklar.
Parti’nin amblemi, Çoban Yıldızı’dır. Parti’nin bayrağı, kırmızı zemin üzerine sarı yıldızdır. Parti amblemi, oy pusulalarında beyaz zemin üzerinde yıldız olarak gösterilir.
2. Amaç
İşçi Partisi’nin yakın amacı, Meşrutiyetlerle başlayıp Kemalist Devrim’le en büyük atılımını gerçekleştiren millî demokratik devrimimizi tamamlayarak, millî devleti ve halk yönetimini yeniden inşa etmek, emperyalizmin baskı ve denetimine son vermek, Ortaçağ kalıntısı bütün ilişki ve kurumları hayatın her alanından temizlemek, halkı özgürlüğe, esenliğe ve aydınlığa kavuşturmaktır.
İşçi Partisi, Türkiyemizin bugün Asya’dan yükselen çağdaş ve toplumcu uygarlığın önündeki seçkin yerini alması için, artık mafyalaşan kapitalizmin her tür sömürü ve baskısını arasız devrimlerle ortadan kaldırmayı ve sınıfsız, imtiyazsız, kaynaşmış bir toplum kurmayı hedefler.
İstiklâl Marşı’mızda belirtildiği gibi, “Tek dişi kalmış canavar” olan bugünkü Batı merkezli mafya-tarikat sisteminin, insanın insana kulluğuna, kadın ile erkek arasındaki eşitsizliğe, yabancılaşmaya, uyuşturucuya, fuhuşa, yozlaşma ve çürümeye yol açan kurum ve ilişkileri, bütün siyasal, ekonomik ve toplumsal temelleriyle birlikte temizlenecektir. İnsan ve doğa yıkımdan kurtarılacaktır. Bencilliğe ve özel çıkara değil, kamu yararına öncelik veren yeni toplumun kurulmasında, halkımızın güçbirliği, elbirliği, kardeşlik ve dayanışma geleneği, en büyük itici güç olarak harekete geçirilecektir.
3. Öncü Geleneği ve Devrim Mirası
İşçi Partisi, 150 yıllık devrimimizin Namık Kemal’lerden Mustafa Kemal’lere uzanan öncü parti geleneğinin ve bu sürecin ayrılmaz parçası olan emekçi partilerin ürettiği düşünsel ve örgütsel birikimin devamı ve mirasçısıdır.
İşçi Partisi, milletin bağımsızlığına, vatanın bütünlüğüne, halkın mutluluğuna, yurtta ve cihanda barışa hizmet için, insanlığın Fransız Devrimi, Amerikan İstiklâl Savaşı ve Devrimi, Sovyet Devrimi, Türk Devrimi, Çin Devrimi ve Cezayir Kurtuluş Savaşı gibi büyük devrimci atılımlarla elde ettiği bağımsızlık, özgürlük, barış ve bilgi birikimini savunur ve bu yöndeki mücadeleleri destekler.
4. Bilimin Yol Göstericiliği
Hayatta en hakiki yol gösterici bilimdir. İşçi Partisi, arkada kalan yüzyıllarda, milletimizin ve insanlığın millî kurtuluş savaşlarından, demokratik ve sosyalist devrimlerden beslenen bilim ve kültür mirasını değerlendirir ve rehber kabul eder.
Parti, daima gerçeklerden hareket eder, teoriyi hayatın içinde arar, pratikte sınar ve geliştirir.
5. İdeolojik Bağımsızlık
İdeolojik ve örgütsel bağımsızlık esastır. İşçi Partisi, omuzlarının üzerinde kendi kafasını taşır. Kendi yolunu kendi çizer. Teorisini, programlarını ve siyasetlerini kendisi oluşturur. Başka bir ülke veya başka bir parti tarafından yönetilmeyi reddeder. Dünyanın diğer ülkelerinin yurtsever ve emekçi partileriyle, demokratik ve barışsever örgütleriyle ilişkilerinde bağımsızlık ve eşitlik ilkelerini dikkatle uygular.
6. Halka Dayanmak
En büyük üretici ve değiştirici güç, emekçi halkın kendisidir. İşçi Partisi, bu bilinçle halka güvenir, halkı seferber eder ve halk yönetimini halkın eliyle inşa eder.
İşçi Partisi, emekçilerin siyasal, kültürel ve manevi yönlerden alabildiğine gelişerek toplumumuzun her alanda ilerlemesine önderlik edecek öncüler haline gelmeleri ve böylece halkın bütün kitlesiyle seçkinleşmesi ve sonuç olarak öncü ile kitle arasındaki farkın kalkması için çalışır.
7. Milleti Birleştirmek
İşçi Partisi, millî devletin bağımsızlığı ve egemenliği, vatanın bütünlüğü, Kemalist Devrim’in başarısı için, çeşitli etnik köken ve mezheplerden milletimizin birleştirilmesine önderlik eder.
İşçi Partisi, gerek muhalefette gerek iktidarda, halk içindeki çelişmelerin şiddet yöntemiyle ele alınmasına karşı kararlı mücadele yürütür, sorunların özgür ve zengin tartışmalarla çözülmesine çalışır. Halk içinde şiddete başvurulmasına kesinlikle izin vermez.
8. Emperyalizme Karşı Dayanışma
İşçi Partisi, emperyalizme karşı, devletlerin bağımsızlık, milletlerin kurtuluş ve halkların devrim mücadelelerini destekler.
II
ÖRGÜTLENME İLKELERİ
9. Demokratik Merkeziyetçilik
İşçi Partisi’nin temel örgütlenme ilkesi, demokratik merkeziyetçiliktir.
10. Demokrasi
Üyelerin girişkenliğini geliştirmek, farklı görüşlere ifade özgürlüğü ve saydamlık, parti içi demokrasinin esas ilkeleridir.
İşçi Partisi, demokratik yapısını, organlarının ve üyelerinin emekçi karakterine dayandırır. Organların ve delegelerin bileşiminde kadınların ve gençlerin etkili oranda yer almasına özel önem verilir. İşçi Partisi Kadın Kolu ve İşçi Partisi Öncü Gençlik başkanları, bütün kademelerde yönetim kurulu toplantılarına katılırlar.
Parti içinde canlı bir düşünce hayatı geliştirmek, bütün yönetici organların ve üyelerin görevidir. Parti içindeki farklı görüşler teorik inşanın motorudur. Bütün parti üyelerinin, topluma karşı, programı ve temel siyasetleri savunma sorumlulukları vardır. Bununla birlikte, programın değişmesini önermek ve gerekçelerini açıklamak her üyenin hakkıdır.
Yönetim kurulları, çeşitli parti görevleri için oluşturulan kurullar ve Parti’nin seçimlerde göstereceği adaylar, ilke olarak seçimlerle belirlenir.
Bütün yönetim organları, siyasetlerini oluştururken ve önemli kararları alırken, üyelerin ve halkın talep ve görüşlerini alırlar, bu amaçla danışma toplantıları düzenlerler.
Organ kararlarına karşı, ilgili organlar veya üyeler bir üst organa itiraz edebilir.
Parti, teorik ve siyasal olgunluğunu geliştirmek, birliğini sağlamlaştırmak ve mücadele gücünü yükseltmek için, bütün organlarında eleştiri ve özeleştiriye önem verir..
11. Merkeziyetçilik
Kararların uygulanmasında ve görevlerin yerine getirilmesinde, azınlık çoğunluğa, alt kademeler üst kademelere, bütün Parti, Merkez Komitesi’ne uyar.
Partinin halka önderlik yeteneğini yükseltmek ve iktidar hedefine ilerlemek, disiplinin yol gösterici ilkeleridir. Üst kademeler Parti kararlarının uygulanmasını denetler. Alt kademeler, üst kademelere rapor verir. Üst kademeler, raporları değerlendirir ve cevaplar.
12. Üyelere ve Alt Organlara İnisiyatif
Merkez organlar ve üst kademeler, alt kademelerin ve üyelerin girişkenliğini geliştirir, onların Parti’nin yönetimine ve genel olarak Parti yaşamına en etkin ve yaratıcı biçimde katılmaları için, gerekli mekanizmaları kurar ve geliştirir.
13. Saydamlık
İşçi Partisi’nde teoriye, programa ve siyasete ilişkin sorunlar, açık tartışmayla çözülür.
İşçi Partisi’nin gelir ve giderleri, organların ve üyelerin bilgisine sunulur. Her kademedeki Parti yöneticileri, milletvekilleri, belediye başkanları, belediye meclis üyeleri ve il genel meclisi üyeleri; seçildikleri ve görevi bıraktıkları ilk hafta içinde bağlı bulundukları Parti örgütüne mal beyanında bulunurlar.
III
ÜYE
14. Üyelik Şartları
Parti’nin Tüzük ve Programı’nı benimseyen, Parti temel örgütlerinden birinde görev almayı ve Parti ödentisini düzenli olarak ödemeyi kabul eden herkes Parti’ye üye olabilir.
15. Üye Ödentisi
Aylık üyelik ödenti en az iki YTL, en çok 12 bin YTL’dir. Ödenti yükümlülüğünü altı ay yerine getirmeyen üyeler yazılı olarak uyarılır. Buna rağmen ödemede bulunmayanlar, ödentilerini ödeyinceye kadar seçme ve seçilme hakkını kullanamazlar, yönetici organlarda görev alamazlar. İkinci yazılı uyarıya rağmen ödentilerini ödememekte ısrar edenler, bağlı bulundukları il ve ilçe yönetim kurulunun salt çoğunluğu ile disiplin kuruluna sevk edilirler.
16. Üyeliğe Giriş
Üyelik için Parti’nin bütün örgütlerine başvurulabilir. Parti’nin üye sayısını çoğaltmak ve halka önderlik yeteneğini yükseltmek, Parti örgütlerinin başlıca görevidir. Her örgüt ve üye, bu amaçla yurttaşlara üyelik önerisinde bulunur.
Üyelik için başvuranlar, aday üye olarak kaydedilir. Aday üyelik süresi 6 aydır. Aday üyeler bu süre içinde asıl üyenin hak ve yükümlülüklerini taşırlar, ancak seçme ve seçilme hakkını kullanamazlar. Aday üyenin bağlı olduğu örgüt, asıl üyeliğe kabul konusunda en geç altı ay içinde karar vermek zorundadır. Bu yetki altı ay dolmadan kullanılabilir. Altı ay içinde karar verilmezse, asıl üyelik kabul edilmiş sayılır.
Üyelik başvuruları reddedilen aday üyeler, bildirim tarihinden başlayarak üç ay içinde bir üst organa itirazda bulunabilirler. Üst organın vereceği karar kesindir.
17. Üyenin Görevleri
Parti programını ve siyasetlerini yaymak, kitlelere önderlik etmek, bir temel örgütte çalışmak, parti ödentisini düzenli vermek, tek başına kaldığı zaman bile bir organ gibi çalışmak, yeni üyeler kazanmak, Parti yönetimine ve kararlarına katılmak, halkla aynı kaderi paylaşmak, sade yaşamayı bir hayat felsefesi olarak kabul etmek üyelerin görevidir.
Üyeler yönetim kurullarına öneride bulunma, önemli kararlarla ilgili toplantılar isteme, en üst organlara kadar şikayette bulunma haklarına sahiptir.
18. Üyenin Yer Değiştirmesi
Hiçbir üye, Parti’nin birden çok örgütüne aynı anda kayıtlı olamaz. Bu durumda en son kayıt geçerlidir. İkametgahından ayrılan üye, ayrıldığı ve taşındığı yeri kayıtlı olduğu ilçe örgütüne bildirir. Temel örgüt, yer değiştiren üyenin kaydını, kendi ilçe örgütü aracılığıyla gittiği yerin ilçe örgütüne ulaştırır.
19. Üyelikten Çekilmek
Dilediğinde üyelikten çekilmek, üyenin hakkıdır. Üyelikten çekilme kararı, bağlı bulunulan ilçe başkanlığına yazılı olarak bildirilir. İlçe örgütü, üyenin çekildiğini il başkanlığına ve Genel Sekreterliğe 15 gün içerisinde iletir.
IV
ÖRGÜT
20. Örgüt ve Organlar
Merkez organları, il, ilçe ve belde örgütleri, TBMM Parti Grubu, il genel meclisi grupları, belediye meclisi grupları, kollar ve yan kuruluşlar, köy ve mahalle temsilcilikleri; hep birlikte Parti örgütünü oluşturur.
A) Merkez Organları
a) Genel Kongre
B.) Genel Başkan
c) Merkez Komitesi
d) Başkanlık Kurulu
e) Merkez Denetim Kurulu
f) Merkez Disiplin Kurulu
B.) İl, İlçe, Belde Örgütleri ve Temsilcilikler
a) İl, İlçe ve Belde Kongreleri
B) İl ve İlçe Başkanları ile Yönetim Kurulları
c) Belde Örgütleri
d) İl Disiplin Kurulları
e) Köy ve Mahalle Temsilcilikleri
f) Temel Örgütler
C) Yurtdışı Temsilcilikleri
D) Parti Grupları
a) TBMM Grubu Genel Kurulu
B.) TBMM Grubu Yönetim Kurulu
c) TBMM Grubu Disiplin Kurulu
d) İl Genel Meclisi Parti Grupları
e) Belediye Meclisleri Parti Grupları
E) Kollar ve Yan Kuruluşlar
a) Öncü Gençlik
B:) Kadın Kolu
c) Ulusal Strateji Merkezi (USTRAM)
d) Kültür ve Sanat Merkezleri
21. Genel Kongre
Parti’nin en yüksek organı, Genel Kongre’dir. Genel Kongre, seçilmiş üyeler ve doğal üyelerden oluşur.
Genel Kongre’nin seçilmiş delegeleri, TBMM üye tamsayısının iki katından fazla olamaz. Merkez Komitesi her Genel Kongre öncesi hazırlayacağı Kongreler Yönergesiyle, delegelerin kaç üyeyi temsilen seçileceğini belirler.
Genel Başkan, Merkez Komitesi üyeleri, Merkez Disiplin Kurulu üyeleri, üyeliği devam eden Parti Kurucuları, Parti üyesi bakanlar ve milletvekilleri, Genel Kongre’nin doğal üyeleridir.
Genel Kongre’nin olağan toplantıları, iki yılda bir yapılır. Olağanüstü toplantılar, Genel Başkan’ın veya Merkez Komitesi’nin kararıyla ya da Genel Kongre delegelerinin veya bütün Parti üyelerinin en az beşte birinin yazılı istemi üzerine gerçekleştirilir. Bu hallerde Genel Başkan, Genel Kongre’yi toplantıya çağırmakla yükümlüdür.
Merkez Komitesi, toplumsal ve siyasal koşulların gerekli kıldığı durumlarda, ilçe ve il kongreleri ile Genel Kongre’yi erteleyebilir. Karar üçte iki çoğunlukla alınır. Erteleme süresi bir yılı geçmez.
22. Genel Başkan
Parti’yi Genel Başkan temsil eder.
Genel Başkan, Merkez Komitesi’nin, Başkanlık Kurulu’nun ve bütün Parti örgütünün başkanıdır. Parti adına görüşmeler yapmaya, ilişki kurmaya ve açıklamalarda bulunmaya yetkilidir.
Genel Başkan, Parti yönetim organlarını ve kurullarını birlikte veya ayrı ayrı toplantıya çağırabilir, Parti örgütlerini görevlendirir ve denetler.
Genel Başkan, Genel Kongre’de üye tamsayısının salt çoğunluğuyla ve gizli oyla seçilir. İlk iki oylamada sonuç alınamazsa, üçüncü oylamada en çok oy alan aday seçilmiş olur.
Genel Başkanlık görevinin boşalması halinde, Merkez Komitesi kendi içinden Genel Başkan seçer.
23. Merkez Komitesi
Merkez Komitesi, Genel Kongre’den sonra en yetkili organdır. Genel Başkan dahil 51 asıl 10 yedek üyeden oluşur. Merkez Komitesi’nin 50 asıl, 10 yedek üyesi, Genel Kongre tarafından seçilir. Asıl üyeliğin boşalması durumunda, sıradaki yedek üye asıl üye olur.
Merkez Komitesi,
- Tüzük, Program ve Kongre kararları doğrultusunda Parti’nin stratejisini, siyasetlerini ve eylem çizgisini belirler.
- Genel ve yerel seçimlere katılmaya karar verir. Tüzük hükümlerine uygun olarak Aday Yönetmeliğini düzenler ve seçim bildirgelerini kararlaştırır.
- Genel Kongre’ye sunulacak rapor, öneri ve karar tasarılarını hazırlar.
- Parti’nin iç hukukuna ilişkin düzenlemeleri yapar.
- Bütçeyi görüşür, karara bağlar, kesin hesabı onaylar.
- Yasaların ve Parti Tüzüğü’nün Kongre’ye verdiği yetkiler dışındaki bütün yetkileri kullanır.
- Başkanlık Kurulu ve Merkez Denetleme Kurulu üyelerini seçer.
Merkez Komitesi, Genel Başkan’ın talimat veya onayıyla Genel Sekreter tarafından en geç üç ayda bir toplantıya çağırılır. Toplantı gündemi, önceden bildirilir.
24. Başkanlık Kurulu
Başkanlık Kurulu, Genel Başkan dahil 13 üyedir. Genel Sekreterlik görevini yapan Birinci Genel Başkan Yardımcısı, diğer üç Genel Başkan Yardımcısı, Genel Sayman ve Başkanlık Kurulu’nun diğer yedi üyesi, Merkez Komitesi tarafından kendi üyeleri arasından seçilir.
Başkanlık Kurulu, Parti’nin en üst yürütme organıdır.
Başkanlık Kurulu,
- Genel Kongre ve Merkez Komitesi kararlarını yerine getirir ve uygulanmasını denetler. Genel Kongre’ye ve Merkez Komitesi’ne sunulacak raporları ve karar tasarılarını hazırlar.
- Parti’nin merkez bürolarını, kollarını, yan kuruluşlarını ve diğer merkezi kurumlarını örgütler. Bu örgütlerin yöneticilerini atar veya seçimle gelenleri onaylar. İl, ilçe, belde, köy ve mahalle örgütlerinin kurulmasını yönlendirir ve denetler.
- Parti içi eğitimi planlar, örgütler ve yönetir.
- Parti programını ve siyasetlerini duyurmak ve benimsetmek için, gerekli örgütlenmeleri yapar, araçları yaratır ve çalışmaları yürütür.
- Parti’nin siyasal ve hukuki ilişkilerinin yürütülmesine önderlik eder.
- Genel Kongre’nin, il ve ilçe kongrelerinin, delege ve aday seçimlerinin Tüzüğe ve Merkez Komitesi kararlarına uygun olarak gerçekleştirilmesini sağlar.
- Parti’nin uluslararası ilişkilerini yürütür.
Başkanlık Kurulu en geç ayda bir toplanır.
25. Merkez Denetleme Kurulu
Merkez Denetleme Kurulu, Merkez Komitesi’nin kendi içinden seçtiği yedi üyeden oluşur. Merkez Denetleme Kurulu, ilk toplantısında kendi üyeleri arasından Merkez Denetleme Kurulu Başkanı’nı seçer.
Merkez Denetleme Kurulu, Merkez Komitesi adına bütün parti çalışmalarını ve hesaplarını denetler ve Merkez Komitesi’ne karşı sorumludur.
26. Genel Sekreterlik
Genel Sekreterlik görevini yapan Genel Başkan Birinci Yardımcısı, Merkez Komitesi’nin, Başkanlık Kurulu’nun ve Merkez Denetleme Kurulu’nun kararlarını uygular ve denetler. Başkanlık Kurulu’nun onayıyla yeteri kadar yardımcı atayarak, Genel Merkez bürolarını yönetir. Merkez Komitesi üyelerini bilgilendirir, Genel Başkan’a vekalet eder.
27. Genel Saymanlık
Genel Sayman, Parti kaynaklarının yaratılmasına, gelirlerinin toplanmasına, harcamaların yapılmasına önderlik eder; yıllık ve aylık bütçeleri hazırlar ve Merkez komitesi’ne sunar; gelir-gider, demirbaş defterlerinin ve kesin hesapların düzenli ve süresinde tutulmasını sağlar. Bu görevleri yerine getirmek için, Başkanlık Kurulu’nun onayıyla yeteri kadar yardımcı atar; bürolar ve örgütler kurar.
28. İl Örgütü
İl kongresi, iki yılda bir yapılır; ilçe kongrelerince seçilmiş en çok 600 delegeden oluşur. O ilin Partili milletvekilleri, büyükşehir ve şehir belediye başkanları, yönetim ve disiplin kurulları başkan ve üyeleri, il kongresinin doğal üyeleridir.
İl yönetim kurulu, il başkanı dahil yedi asıl ve üç yedek üyeden oluşur. İldeki üye sayısının 1000’i aşması halinde, il yönetim kurulu, il başkanı dahil 11 asıl ve 4 yedek üyeden oluşur. İl yönetim kurulu kendi arasından bir sekreter, bir sayman seçer.
İl başkanını, il yönetim kurulunu, il disiplin kurulunu ve ilin genel kongre delegelerini, il kongresi seçer.
İl yönetim kurulu, Merkez Komitesi’nin, Başkanlık Kurulu’nun ve kendi il kongresinin yönergelerini uygular ve illerdeki Parti çalışmasına önderlik eder.
İl olağanüstü kongresi, il yönetim kurulunun kararı veya bir önceki il kongresi delegelerinin ya da il örgütü üyelerinin beşte birinin imzasıyla toplanır.
Merkez Komitesi, tüzüğe, programa, merkez organları ve il kongresi kararlarına aykırı uygulamalarda bulunması durumunda, il yönetim kurulunu feshedebilir. İl kongresine üç aydan az zaman kaldıysa, fesih kararı alınamaz. Merkez Komitesi, feshettiği il komitesinin yerine danışmada bulunarak geçici yönetim kurulunu atar. Yeni kurul, başkanını kendi içinden seçer. Geçici yönetim kurulu, olağanüstü il kongresini iki ay içinde seçimli gündemle toplar.
İl kongresi, en çok 600 delegeyle toplanır. Üye sayısı 600’ü geçmeyen illerde bütün üyeler kongre delegesidir. Üye sayısının 600’ü geçmesi halinde, ilçe kongrelerinin seçeceği delegelerin üye sayısına oranı, il yönetim kurulu tarafından belirlenir.
29. İlçe Örgütü
İlçe kongresi, Siyasal Partiler Yasası’nın öngördüğü usullere uygun olarak seçilen en çok 400 delegeden oluşur. Üye sayısının 400’ü geçmemesi halinde, kongre bütün üyelerin katılımıyla toplanır.
İlçe kongresi delegelerini, köy ve mahallelerdeki temel örgütler seçerler. İlçe yönetim kurulu, delege seçimlerini bazı köy ve mahallelerin üyelerini birleştirerek yapabilir. Bu karar, en az iki gün önce ilgili üyelere bildirilir. İlçenin partili belediye başkanı, ilçeye bağlı diğer belediyelerin partili başkanları, o ilçe örgütünde üye olan il ve ilçe yönetim kurulu üyeleri, ilçe kongresinin doğal delegeleridir. Parti üyesi olan Büyükşehir belediye başkanı, il merkezindeki Partili belediye başkanı, merkez ilçe çevresindeki diğer belediyelerin partili başkanları, doğal delege olarak merkez ilçe kongresine katılırlar.
İlçe kongresi iki yılda bir yapılır. Tarihleri, genel kongre tarihi dikkate alınarak belirlenir.
İlçe yönetim kurulu, ilçe başkanı dahil beş asıl üç yedek üyeden oluşur. O ilçedeki üye sayısının 300’ü geçmesi halinde, ilçe yönetim kurulu, ilçe başkanı dahil yedi asıl dört yedek üyeden oluşur. İlçe yönetim kurulu, kendi arasından bir sekreter, bir sayman seçer.
İlçe olağanüstü kongresi, ilçe yönetim kurulu kararıyla veya bir önceki ilçe kongresi delegelerinin ya da Parti’nin ilçe örgütü üyelerinin beşte birinin imzasıyla toplanır.
İl yönetim kurulu; tüzük ve programa, merkez organlarının ve il yönetim kurulunun kararlarına aykırı uygulamalarda bulunan ilçe yönetim kurulunu feshedebilir. İlçe kongresine üç aydan az varsa, fesih kararı alınamaz. Fesih durumunda, geçici ilçe yönetim kurulunu, il yönetim kurulu atar. Geçici yönetim kurulu, olağanüstü ilçe kongresini bir ay içinde seçimli gündemle toplar.
30. Belde Örgütü
Belde yönetimi, ilçe yönetiminin belirleyeceği sayıda, en az üç üyeden oluşur ve kendi arasından belde örgütü başkanını seçer. Belde örgütü yönetimi, üst örgüt temsilcisinin gözetimi altında, beldeye kayıtlı üyeler arasından seçilir.
31. Köy ve Mahalle Temsilcilikleri
Köy ve mahalle temsilcilikleri, il, ilçe veya belde yönetimleri tarafından kurulur, Temsilci dahil üç üyeden oluşur..
32. Temel Örgüt
İl ve ilçe örgütleri, Parti’nin halk kitlelerine önderlik etmesi için fabrikalarda, işyerlerinde, köylerde, mahallelerde, kitle örgütlerinde, halkın olduğu her yerde temel örgütler kurar. Üretim alanları ve meslek esasına göre kurulan temel örgütler, Parti örgütlenmesinin temelidir.
Yöneticiler dahil bütün üye ve aday üyeler, bir temel örgüt içinde çalışır.
Temel örgüt en az üç üyeden oluşur.
Üye sayısı üçten az olan çalışma alanları, çevre ve iş yakınlıklarına göre, geçici temel örgütlerde birleştirilir veya üyeler geçici olarak başka bir temel örgütte çalışırlar. Geçici temel örgüt, bulunduğu alanda üye sayısını tamamlayarak temel örgüt kurma görevini üstlenir.
Aday üyeler, seçme ve seçilme hakları olmaksızın, temel örgütlerde yer alırlar. Bütün aday üyelere Parti görevi verilir.
Her temel örgütte başkan, sayman, yayın-dağıtım ve eğitim görevlileri bulunur. Diğer görevler ihtiyaca göre belirlenir.
Temel örgüt en geç ayda bir toplanır.
Temel örgütlerin işleyişi, Temel Örgüt İçtüzüğü’nde düzenlenir.
33. Meclislerde Parti Grupları
İşçi Partisi üyesi TBMM, belediye meclisi ve il genel meclisi üyeleri, bulundukları meclislerde Parti grubunu oluştuurlar. Parti grupları, çalışmalarını Partili ve Partisiz yurttaşların talep ve eğilimlerini alarak yürütürler.
34. Yeni Örgütlerin Kurulması
İl ve ilçelerde kurucu yönetim kurulu üyeleri, bir üst organ tarafından atanır. Kurucu yönetim kurulu, kendi üyeleri arasından başkanını seçer.
Yönetim kurullarının çekilmesi halinde de bu madde uygulanır.
35. Kollar ve Yan Kuruluşlar, Büro, Komisyon ve Komiteler
Parti, Öncü Gençlik adıyla Gençlik Kolu, Kadın Kolu, Ulusal Strateji Merkezleri, Kültür ve Sanat Merkezleri ve uygun göreceği yan kuruluş ve kolları kurar ve yabancı ülkelerin başkentleri ile Türkiye Cumhuriyeti konsolosluklarının bulunduğu şehirlerde yurtdışı temsilcilikleri açar. Bu kol, yan kuruluş ve yurtdışı temsilciliklerinin işleyişleri, Merkez Komitesi tarafından hazırlanan içtüzüklerle ve yönetmeliklerle düzenlenir.
Parti’nin bütün yönetici organları, ihtiyaca göre kendilerine bağlı bürolar, komisyonlar, komiteler, temel örgütler, çalışma grupları ve denetim kurulları kurmaya yetkilidir.
Parti il ve ilçe örgütleri, Parti çalışmalarını yürütmek için, her türlü kapalı salon ve açıkhava toplantıları ile konferans, panel, miting ve yürüyüşler düzenler, her türlü yayın çalışmasında bulunur.
36. Ulusal Strateji Merkezi ile Kültür ve Sanat Merkezleri
Ulusal Strateji Merkezi, Genel Başkan’ın ve Başkanlık Kurulu’nun önderliği altında, siyasal, toplumsal, ekonomik, bilimsel ve teknik araştırmalar yapar; plan ve projeler üretir; Parti’nin hükümetteki ve muhalefetteki çalışmalarına araştırma ve geliştirme alanında yardımcı olur. Bu amaçla yararlı gördüğü her yerde, Parti üyeleriyle birlikte Partili olmayan bilim emekçilerinin, öğretim üyelerinin, uzmanların ve siyasetçilerin çalıştığı merkezler açar.
Kültür ve Sanat Merkezleri, millî demokratik kültürümüzü geliştirmek için çalışmalar yürütür ve yeni merkezler açar. Bu merkezler, kültür ve sanat emekçilerinin yaratıcılıklarının gelişmesi ve ürün vermesi için çalışır; halkı sanatla ve kültürle eğitir ve çağdaş eğlence kültürünün gelişmesine katkıda bulunur.
37. Kongre İlanı
Parti kongreleri için gazete ilanı zorunlu değildir.
Kongrelerin çoğunluk aranan ve aranmayan toplantıları arasındaki süre bir güne kadar kısaltılabilir. Bu kararları, Genel Kongre için Merkez Komitesi, il ve ilçe kongreleri için il ve ilçe yönetim kurulları verir.
38. Boşalan Görevin Doldurulması
İl Başkanlığı veya İlçe Başkanlığının istifa, görevden alma veya başka bir nedenle boşalması halinde, yeni başkanı il ve ilçe yönetim kurulları, kendi üyeleri arasından gizli oy ve salt çoğunlukla seçer.
Merkez Komitesi, Merkez Disiplin Kurulu, il, ilçe veya belde yönetim kurulu ve il disiplin kurulu üyeliğinin herhangi bir nedenle boşalması durumunda, sıradaki yedek üye, asil üyeliğe geçer.
39. Seçimlerin Ortak Kuralları
Parti’nin Merkez Komitesi, Başkanlık Kurulu, il ve ilçe örgütleri seçimleri yanında il ve Genel Kongre delegelerinin seçimleri, gizli oy, açık ve aralıksız ayrım ve sayım yöntemiyle yapılır.
Kongrelerde yapılan seçimler için hazırlanacak oy pusulalarında her organın adayları, diğer organ adaylarından ayrı olarak gösterilir. Aday listelerinde asıl ve yedek ayrımı yapılmaz. Aday sayısı, seçilmesi gerekli asıl ve yedek üye toplamından az olamaz.
40. Parti Adaylarının Belirlenmesi
Milletvekili, il genel meclisi, belediye meclisi, belediye başkanı seçimlerinde, Parti adayları, önseçimle veya danışma toplantılarıyla belirlenen eğilimler esas alınarak, merkez yoklamasıyla saptanır. Parti adaylarının hangi ilde, hangi yöntemle belirleneceğine Merkez Komitesi karar verir.
41. Parti’nin Gelirleri
Parti, gelirlerini Siyasal Partiler Yasası’ndaki hükümler çerçevesinde sağlar.
Parti’nin muhasebesi ve diğer mali işlemleri, Genel Merkez, il ve ilçe kademelerinde yürütülür. Parti’nin belde örgütlerinde, temsilcilik ve yan kuruluşlarında resmî defter tutulmaz. Buralara ait gelir gider işlemleri, ilçe, il veya Genel Merkez muhasebesi içinde gösterilir.
Parti örgütleri, bağlı bulundukları organa gelir ve giderleri hakkında her ay hesap verirler. Bu denetimin, bütçelerin, bilançoların, gelir ve gider cetvellerinin ve kesin hesapların düzenlenmesi usulü, Merkez Komitesi’nde kabul edilen Hesap ve Muhasebe Yönetmeliği’nde gösterilir.
V
DİSİPLİN
42. Disiplin Kurulları
Parti tüzük ve programına ve organ kararlarına aykırı davranan üyelere disiplin cezası uygulanır. Disiplin cezasına karar vermeye yetkili organlar, disiplin kurullarıdır.
Merkez Disiplin Kurulu Genel Kongre’nin gizli oyla seçtiği yedi asıl ve üç yedek üyeden oluşur.
İl disiplin kurulu, il kongrelerinin gizli oyla seçtiği üç asıl ve üç yedek üyeden oluşur. TBMM Grup Disiplin Kurulu, TBMM Grup Genel Kurulu’nun gizli oyla seçtiği yedi asıl ve beş yedek üyeden oluşur.
Disiplin kurulları, başkanlarını kendi içlerinden seçerler.
43. Disiplin Cezaları
Disiplin cezaları; uyarı, kınama, görevden alma, geçici çıkarma ve kesin çıkarmadır.
Parti’nin bütün kademe ve örgütleri, kendilerine bağlı üyelere uyarıda bulunabilirler.
Parti görevlerini yerine getirmeyen ve disipline uymayan üyelere uyarı cezası verilir. Disiplinsizliği sürdürenler kınama cezasına çarptırılır. Parti örgütlerinin çalışmasını engelleyenlere görevden alma cezası uygulanır. Parti tüzük ve programına, organ kararlarına aykırı davranışta ısrar edenlere geçici çıkarma cezası verilir.
Geçici çıkarma cezası verilenler, cezayı veren disiplin kurulunun belirleyeceği en az bir, en çok iki yıllık sınama süresi içinde yöneticilik yapamazlar; seçme ve seçilme haklarını kullanamazlar. Bunun dışındaki bütün Parti görevlerini yerine getirirler. Yetkili disiplin kurulu, ceza süresinin yarısı dolduğu zaman, üyenin bağlı olduğu Parti örgütünün raporunu değerlendirerek, cezanın son bulmasına karar verebilir.
Parti Tüzük ve Programını temelden reddedenlere, hizip oluşturanlara ve Parti disiplinini çiğnemekte ısrar edenlere kesin çıkarma cezası verilir.
44. Disiplin İşlemleri
Üyeyi yetkili disiplin kuruluna sevketme yetkisi, üyenin bağlı olduğu il ve ilçe yönetim kuruluna aittir.
Disiplin kurulları sevk edilen üyeler hakkında en geç iki ay içinde karar verirler.
Merkez Komitesi ve Merkez Disiplin Kurulu üyelerini Merkez Disiplin Kurulu'na sevk kararı, başvurudan sonraki ilk toplantıda Merkez Komitesi’nin üçte iki çoğunluğunun oyuyla alınır. Merkez Komitesi üyelerine görevden alma cezası verilemez.
Merkez Disiplin Kurulu kararlarına karşı, Merkez Komitesi, Başkanlık Kurulu, Merkez Denetleme Kurulu, ilgili örgüt veya ilgili üye, gözden geçirme talebinde bulunabilir. Bu talep üzerine verilen karar kesindir.
İl ve ilçe yönetim kurulu üyelerini disiplin kurullarına sevk yetkisi, bir üst organa aittir.
İl ve ilçe yönetim kurulları, kendi üyeleri hakkında disipline sevk kararı alabilirler. Ayrıca herhangi bir üye, ilçe örgütü üyelerinin üçte birinin imzaladığı gerekçeli bir yazıyla disipline sevk edilebilir.
Disiplin kuruluna sevk edilen üye, Disiplin kurulu başkanlığının yazılı bildiriminden itibaren on beş gün içinde sözlü ya da yazılı savunma yapar. Zorunlu durumlarda disiplin kurulu on beş günlük ek süre verebilir.
Savunmasını süresinde yapmayan üye, bu hakkını kullanmaktan vazgeçmiş sayılır.
Disiplin kurulları, üye tamsayısının çoğunluğu ile karar verir. Parti’den çıkarma cezası, üye tamsayısının üçte iki çoğunluğunun oyuyla kararlaştırılabilir.
İl disiplin kurulu kararlarına karşı, il yönetim kurulu veya disipline sevk isteminde bulunan kurul, Merkez Disiplin Kurulu’na bir ay içinde itiraz edebilir.
İl disiplin kurulu, gecikmeyi haklı kılan bir gerekçe göstermeksizin, başvurudan itibaren 2 ay içinde karar vermezse, sevk isteminde bulunan kurul, bir yazıyla Merkez Disiplin Kurulu’na başvurur. Bu durumda Merkez Disiplin Kurulu, ilgili il disiplin kurulunu yazılı olarak uyarır ve bir aylık süre tanır; yine karar verilmezse soruşturma dosyasını isteyerek esastan inceler ve karar verir.
İl ve TBMM disiplin kurullarınca verilen çıkarma ve geçici çıkarma cezaları, Merkez Disiplin Kurulu’nun onayıyla kesinleşir. Karar onaylanmazsa, ilgili disiplin kurulu konuyu yeniden inceler; ancak bu kez reddedilen cezayı veremez.
Daha önce Parti’den çıkarılmış bir üyenin Parti’ye yeniden üye yazılması, Başkanlık Kurulu’nun onayını gerektirir.
Kesinleşen disiplin cezalarını kaldırma yetkisi, Genel Kongre’nindir.
Disiplin kovuşturması ve yargılaması usulü, disiplin kurullarının görev bölüşümü, toplanma ve çalışma yöntemleri ve öteki işlemleri; Merkez Komitesi’nin kabul ettiği Disiplin Yönetmeliği’nde düzenlenir.
MİLLİ HÜKÜMET PROGRAMI
İşçi Partisi’nin
Millî Hükümet Programı
Önerisi
İP Başkanlık Kurulu tarafından, 7.Genel Kongre hazırlığı kapsamında,
İşçi Partisi İlçe ve İl Kongreleri’nin ve İşçi Partisi Ulusal Strateji Merkezi’nin tartışmasına sunulmuştur
GİRİŞ
Türk Devrimi’nin Eşsiz Birikimi
Türkiye, iki yüzyıldır yayılmacı kapitalizme ve emperyalizme karşı savaşıyor. Dünyada eşi olmayan bir tarihsel mirastır bu. Eşsiz bir tecrübe birikimidir ve eşsiz bir özgüven kaynağıdır.
Meşrutiyetlerden, Kurtuluş Savaşımızdan ve Kemalist Devrim’in büyük atılımlarından süzülüp gelen bu büyük mücadele, özetle Türk Devrimi’dir. İki yüzyıldır millî halkçı devrimimizi tamamlamak; bağımsız, özgür, çağdaş bir toplum kurmak için savaşıyoruz.
Millî devletimiz, Cumhuriyetimiz, millî birliğimiz, vatan bütünlüğümüz, kamusal varlığımız ve aydınlanma yönündeki bütün kazanımlarımız, Türk Devrimi temelinde inşa edilmiştir.
Tek Çözüm
Arkada kalan 60 yıllık tecrübe bize göstermiştir ki, Atlantik ilişkileri içinde, millî devletimizi, millî birliğimizi, toprak bütünlüğümüzü, kamu çıkarına dayanan Cumhuriyetimizi ve çağdaş değerlerimizi kaybediyoruz. Bu tarihî ders, milletimizin önünde varolmak için iki yol değil, tek bir yol bulunduğunu öğretmektedir. Emperyalist sisteme bağımlılık, liberalizm denen bireycilik ve özel çıkarcılık, Türkiye için bir çözüm değil, fakat yıkımdır. Türk Devrimi’nin açtığı vadide ilerlemek, milletimiz için biricik çözümdür.
Denenmiş Program
Türk Devrimi’nin programı, iki yüzyıllık bir süreçte, milletimizin ba-ğımsızlık, özgürlük ve çağdaşlaşma ihtiyacına cevap veren millî pratikler içinde oluşmuştur. Meşrutiyetleri, Kurtuluş Savaşı’nı ve Cumhuriyeti gerçekleştiren kuşakların başarılarıyla tanımladığımız bu gelenek, denenmiş olmanın ötesinde, geleceğimizi kuracak birikimi de yansıtır. Türk Devrimciliği, tarihin seyri içinde millî gerçeğimize oturmakla birlikte, Fransız Devrimi, Halkçılık Cereyanı ve Sovyet Devrimi deneyimlerini değerlendirmek yoluyla milletlerarası kaynaklardan da beslenmiş ve bütün Mazlumlar Dünyası için bir model oluşturmuştur. Türk Devrim geleneği, bütün bu yönleriyle millidir ve milletlerarasıdır.
19. yüzyılın sonlarında belirginleşen Türk Devrimci Milliyetçiliği, Fransız ve İngilizlerinki gibi emperyalist değil, bağımsızlıkçıdır ve diğer milletlerle uyum içinde yaşamayı öngörür; bireyci değil toplumcudur; özel çıkarcı değil, kamucudur; ademi merkeziyetçi değil, merkeziyetçidir.
Kurtuluş Savaşımıza yol gösteren Halkçılık Programı’mız, 1921 ve 1924 anayasalarımız, 1920 ve 1930’lu yılların temel program ve siyasetleri, bu gelenek içinde billurlaşmıştır ve geleceğimize ışık tutan büyük tarihsel mirasımızı oluştururlar. Bu esaslar, Büyük Devrimci Önderimiz Atatürk tarafından 1930’larda Milliyetçilik, Cumhuriyetçilik, Halkçılık, Devletçilik, Laiklik ve Devrimcilik ilkeleriyle özetlenmiş ve 1937 yılında Anayasamıza kaydedilmiştir.
Yükselen Uygarlığın Programı
Bu devrimci rotada ilerleyen milletimiz, Atatürk önderliğinde, dünyanın ‘Türk mucizesi’ diye adlandırdığı büyük başarıyı gerçekleştirmiştir. Bugün Asya’dan yükselen yeni uygarlık, bütün dünyanın kabul ettiği gibi, bağımsız millî devletlerin ve kamu ağırlıklı toplumsal-ekonomik modelin eseridir.
Latin Amerika ülkeleri de, özellikle son yıllarda emperyalist merkezlerin denetimi dışına çıkma arayışındadırlar. Emperyalizmin güdümündeki ülkelerde çöküşler ve felaketler yaşanırken; bağımsız, halkçı, kamucu ve aydınlanmacı çizgide önemli başarılar kazanılmaktadır.
Neoliberalizm denen küresel emperyalist saldırının sonuna gelmiş bulunuyoruz. Mazlumlar Dünyası ve gelişmekte olan ülkelerde, yeniden bağımsızlık ve halkçılık eğilimi yükseliyor. Türkiye, büyük imparatorluklardan ve Türk Devrimi’nden gelen tarihsel birikimiyle bu büyük çözümün önder ülkeleri arasındaki yerini alacaktır.
Yeniden Yapılanma
Washington’dan ötesinden güdülen mafya-tarikat rejimi altında, devlet egemenliğimizden toprak bütünlüğümüze kadar her şeyimizi kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya gelmiş bulunuyoruz. Milletimiz, bu mafya-tarikat yönetimini yıkmazsa, onlar Cumhuriyeti yıkacaklardır.
Bugün Cumhuriyetimizin kaleleri büyük ölçüde yıkıma uğratılmıştır. Gittikçe ağırlaşan tehditlere, var olan kurum ve ilişkilerle karşı koyma olanağına sahip değiliz. Türkiye, bu tehditleri ancak yeniden yapılanarak, Kemalist Devrim’in kurumlarını ve toplumunu yeniden örgütleyerek göğüsleyebilir. O nedenle muhafaza edilecek bir Cumhuriyetimiz değil, yeniden kurulacak bir Cumhuriyetimiz vardır.
Millî İktidar Hedefine Kilitlenmek
Bütün mesele, bağımsız millî devletimizi halkçılık temelinde yeniden örgütleyecek bir meclis ve hükümetin oluşturulmasıdır.
Tarihsel Örgütlenme Modeli
İktidar hedefine ulaşmak için, Türk Devrimi’nin yalnız programı değil, başarılar kazanmış örgütlenme modeli de geçerlidir. Namık Kemal, Talat Paşa, Mustafa Kemal Atatürk’lerin simgelediği kuşaklar, büyük tecrübeler içinde bir öncü parti modeli üretmişlerdir. Yeni Osmanlılar, İttihat ve Terakki ve Müdafai Hukuk partilerinin temsil ettiği örgütlenme geleneği, Türkiye’nin 19 ve 20. yüzyıldaki bütün ileri atılımlarının yaratıcısıdır.
Özellikle kör çıkmazlarda yeniden tarih sahnesine çıkan, bilimin yol göstericiliğinde büyük fedakârlık ve kahramanlık örnekleri yaratan, milletimizin olanca yeteneğini seferber eden ve geleceğin yolunu açan, hep bu gelenektir.
Zaman Dar
Bugün Türkiye’mizde kendisini bu öncü geleneğin içinde tanımlayanlar, milletimizin geleceğine önderlik edecek büyük birikimi temsil etmektedirler. Ancak çeşitli partilere veya derneklere dağılmışlardır veya partisiz konumdadırlar. Onları aynı öncü örgütlenme, yani siyasal parti içinde birleştirmek, millî hükümet amacının zorunlu kıldığı yakıcı görevdir.
ABD’nin “Binyılın Meydan Okuması” gibi iddialı isimlerle Türkiye’mizi işgal tatbikatları yaptığı ve ABD Silahlı Kuvvetler Dergisi’nin ülkemizi parçalama haritaları yayınladığı dikkate alınırsa, zamanımız dardır. Türkiye’nin öncüleri, her gün her saati olağanüstü dinamik bir tavırla değerlendirmek ve iktidar hedefine kilitlenmek durumundadırlar.
Birincisi; Kendisine ‘Kuvayı Milliye’, ‘Müdafaai Hukuk’, ‘Millici’, ‘Atatürkçü’, ‘Kemalist’, ‘Vatansever’ gibi adlar veren dernekçiliği olağandışı bir tavırla aşmak zorundayız.
İkincisi; farklı partilere bölünmüşlüğü yine devrimci tarzda aşmak zorun-dayız. Namık Kemal-Talat Paşa-Atatürk geleneğinden gelen öncüler ve kökleri yine Türk Devrimi’nin içinde olan sosyalist birikim, tarihî bir görevle karşı karşıyadır. Bu görev, öncelikle Kemalist Devrim’i tamamlamak için İşçi Partisi’nde birleşmektir. Türkiye’nin öncü birikiminin yüzyılların tecrübeleri içinde oluşmuş bilimselliğini, namusunu, fedakârlığını ve cesaretini bugünün koşullarında yeniden üreten ve hayata geçiren, İşçi Partisi’dir.
İşçi Partisi, Edirne’den Hakkâri’ye kadar bütün milletimizi Millî Hükümet Programı ekseninde seferber edecek ve 21. yüzyılın bağımsız, halkçı, aydınlanmış ve devrimci Türkiye’sini kuracaktır.
I
MİLLİ DEVLET VE HALK YÖNETİMİ
1. Kemalist Devrim’i Tamamlamak
Millî Hükümet’in amacı, Kemalist Devrim’i tamamlamak; millî devleti bağımsızlık ve halkçılık temelinde yeniden yapılandırmak; özgür, aydınlanmış, çağdaş ve zengin bir toplum kurmaktır.
2. Halk Yönetimi
İktidarın kaynağı halktır. Halk yönetimi, köy ve mahalleden Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne kadar her düzeyde, bütün toplumsal ve ekonomik koşullarıyla gerçekleştirilecektir.
3. Bağımsızlık ve AB Aday Üyeliğine Son
Türkiye, Türkiye’den yönetilecektir. Türkiye üzerindeki yabancı denetim ve müdahale bütün temelleriyle tasfiye edilecektir. Milletçe refaha ilerlemenin ve özgürleşmenin biricik siyasal çerçevesini oluşturan millî devlet, emperyalizmin küresel saldırısına karşı savunulacaktır.
Türkiye’yi Avrupa Kapısı’na bağlayan, millî devletimizi ve Atatürk Devrimi’ni tasfiye eden AB aday üyelik sürecine son verilecektir. AB Aday Üyelik Protokolü, Katılım Ortaklığı Belgesi, Müzakere Çerçeve Belgesi gibi Yeni Sevr Antlaşmaları feshedilecek ve Türkiye Avrupa Gümrük Birliği’nden çekilecektir.
4. Milletin Birliği
“Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran Türkiye halkına Türk milleti denir.” Türkiye halkı, Kurtuluş Savaşı’nı başarıya ulaştırarak ve Cumhuriyet’i kurarak, Türk milletini devrimle oluşturmuştur. Cumhuriyeti kurma iradesi ve eylemine, eşit yurttaşlık bağına, ortak millî kültüre ve birlikte yaşama arzusuna dayanan millî birliğimizi pekiştirmek ve kaynaşma sürecini ilerletmek; özgürleşmenin gereğidir ve Millî Hükümetin görevidir.
5.Vatanın Bütünlüğü ve Bölgeler Arasında Denge
Vatan bir bütündür, bölünemez. Yurttaşlarımızın Cumhuriyet bilincinin güçlendirilmesi, Ortaçağ ilişkilerinin bütünüyle tasfiyesi ve bölgeler arasında dengenin sağlanması, vatan bütünlüğünün güvencesidir.
Millî Hükümet, devlet yatırımı ve hizmetlerinde, ülkemizin geri kalmış bölgelerine öncelik sağlayacak, kaynakları kıt olan bölgeleri desteklemek için millî bütçeden özel kaynak ayıracaktır.
6. Kürt Meselesine Emperyalist Müdahaleye Son
Türkiye’mizde Kürt meselesi, demokratik hak ve özgürlükler açısından esas olarak çözülmüştür. Ülkemizde iç barışı, bütünlüğü ve kardeşliği sağlamak için, esas görev, emperyalist müdahaleye karşı birleşmek ve direnmektir. Bu amaçla şu siyasetler izlenecektir:
- Güneydoğu halkımızı, millî bütünlüğe kazanmak, bölgede Cumhuriyet’in devrimci kültürünü hakim kılmak,
- Bölgede kamu yatırımlarıyla herkese iş ve aş sağlanması, çok boyutlu bir kalkınmanın gerçekleştirilmesi,
- Köylü meclislerinin yönetiminde toprak reformuyla ağalık, şeyhlik ve aşiret reisliğinin tasfiyesi, hazine topraklarının ve mayınlı arazilerin yoksul köylüye dağıtılması,
- Bölücü teröre karşı kararlı ve kapsamlı mücadele,
- Irak’taki işgalci güçlerin çekilmesi ve Irak’ın toprak bütünlüğünün
sağlanması,
- Suriye, İran, Irak, Azerbaycan ve KKTC ile bölgesel ittifak.
7. Millî Egemenliğin Şartı Olarak Laiklik
Laiklik, millî egemenliğin ve halk iktidarının şartıdır ve demokratik devrimlerdeki bu içeriğiyle hayata geçirilecektir. Saltanatın kaynağı, kralların, padişahların ve şeyhlerin binlerce yıldır iddia ettikleri gibi ilahî değildir. İktidar, yalnız ve yalnız halka aittir. Din bir vicdan işidir. Dünya işleri, devletin bağımsızlığı, milletin egemenliği, vatanın bütünlüğü ve halkın mutluluğu esaslarına göre düzenlenecektir. Türkiye, şeyhler, müritler, dervişler ve mensuplar ülkesi olamaz.
Herkes, vicdan, kanaat, dinî inanç veya inanmama özgürlüğüne sahiptir. Herkes, ibadetini serbestçe yapar. İnsanların ibadet ihtiyaçlarını karşılayan yerler kapatılamaz. Kimse dinsel ayin ve törenlere katılmaya, dinsel emirleri yerine getirmeye veya inanç ve kanaatini açıklamaya zorlanamaz.
Türkiye’de Haçlı misyoner faaliyetine ve; Fener Patrikhanesi’nin Lozan Antlaşması hükümleri çiğnenerek Ekümenik (Evrensel) ilan edilmesine izin verilmeyecektir. “Dinler arası diyalog” türünden emperyalist uygulamalar kesinlikle önlenecektir.
8. Devrim Kanunları Uygulanacak
Millî Hükümet; Sultanlığın ve Halifeliğin kaldırılması; tekke ve zaviyelerin kapatılması; ağalığın, efendiliğin, paşalığın kaldırılması; Latin harflerinin kabulü; laiklik ve dilde halkçılaşma gibi, Cumhuriyet Devrimi’nin bağımsızlık, demokrasi ve aydınlanma yönündeki bütün kazanımlarını halk yararına geliştirir; çağdaş toplumu kurmanın tarihsel birikimi olarak değerlendirir.
9. Halka Dayanan Güçlü Devlet
Devlet otoritesi, her alan ve düzlemde halka dayandırılarak ve adalet reformuyla güçlendirilecektir. Cumhuriyet yıkıcılığına, bölücülüğe ve milletlerarası teröre aman verilmeyecektir.
10. Basit, Ucuz, Açık, Hızlı ve Etkin Yönetim
Millî Hükümet, kamu yönetimini basitleştirecek ve ucuzlatacaktır. Yasalar azaltılacak ve sadeleştirilecektir. Yönetim etkin kılınacak, başka deyişle iş ve hizmet üretecektir. Kaynakları, emeği ve zamanı israf eden, yolsuzluğa batmış, pahalı, verimsiz, hantal yönetim yapısı köklü bir reformla değiştirilecektir. Halk girişkenliğini canlandıran, halka güven veren, denetime açık, basit, ucuz, hızlı ve etkin bir kamu yönetimi kurulacaktır.
Cumhuriyet’i, milletin birliğini ve vatanın bütünlüğünü etkin olarak savunan güçlü merkezi yönetim ile Ortaçağ kalıntılarından kurtarılmış yerel halk girişimi birbirini bütünler. Yerel yönetimler, bu esasa uygun olarak güçlendirilecek ve kaynaklarını genişletme olanakları sağlanacaktır.
11. Milletlerarası Tahkime İlişkin Düzenlemeler Kaldırılacak
Millî yargıyı devre dışı bırakarak devlet egemenliğini tasfiye eden, milletlerarası tahkime ilişkin Anayasa ve yasa değişiklikleri ve ikili anlaşmalar, bu arada MAI Anlaşması kaldırılacaktır.
II
BAĞIMSIZ DIŞ POLİTİKA, MİLLİ SAVUNMA VE GÜVENLİK
12. Yurtta Barış Cihanda Barış
Türkiye, dünyanın bütün devletleriyle, eşitliğe, bağımsızlığa, devlet ege-menliğine ve toprak bütünlüğüne karşılıklı saygı ve karşılıklı çıkar temelinde barış içinde işbirliği siyaseti izleyecek, Atatürk’ün ‘Yurtta barış cihanda barış’ ilkesini hayata geçirecektir.
13. Caydırıcı Millî Savunma
Ülkemize, dışta Kuzey Irak, Kıbrıs, Ege üzerinden yöneltilen; içte bölücülük ve gericilik gibi etkenlerle desteklenen ve sözde İnsan Hakları yalanlarıyla meşrulaştırılan tehdide karşı caydırıcı bir savunma sistemi inşa edilecektir. Türk Silahlı Kuvvetleri’nin halkla bağları ve donanımı güçlen-dirilecektir. Atlantik merkezli ‘Profesyonel ordu’ girişimlerine set çekilecek; demokrasinin ayrılmaz parçası olan genel askerlik ilkesi korunacaktır. Millî savunma sanayisi, Türkiye’nin bağımsız savunma ihtiyacını karşılayacak ölçülerde geliştirilecektir. Askerî okullar, yurt düzeyine, özellikle Doğu ve Güneldoğu Anadolu bölgesine yayılacaktır.
14. Yabancı Üs ve Askere Son
Topraklarımız üzerinde yabancı üs ve asker bulunmasına izin verilmeyecek, güvenliğimizi ve komşularımızı tehdit eden ikili antlaşmalar kaldırılacaktır. Türkiye, NATO’dan çekilecek, emperyalist askeri ittifaklara katılmayacaktır.
15. GOKAP’ta Görev Üstlenmeyeceğiz
Millî Hükümet, ABD’nin bölgemize ve Avrasya’ya yönelik müdahale ve saldırı eylemlerinde rol almayacak, Genişletilmiş Ortadoğu ve Kuzey Afrika Projesi (GOKAP) içinde görev üstlenmeyecektir.
16. Bölge İttifakı
Bölgeye yabancı müdahaleleri ve terörü önlemek, bölge ülkelerinin toprak bütünlüğünü savunmak, barışı korumak, güvenliği sağlamak ve bölge ülkelerinin kalkınması için, Suriye, İran, Irak, Azerbaycan ve KKTC ile bölge ittifakı gerçekleştirilecektir. Türkiye’nin güney komşuları yanında, Karadeniz’e çevre ülkelerle, Kafkas ve Balkan ülkeleriyle her alanda işbirliği kurumları inşa edilecektir. Bu bölgelerde ortak gümrük alanları oluşturulması, çifte vergilendirmeyi önleyen antlaşmalar yapılması, ortak yatırım ve kalkınma bankaları Kurulması ve bölgesel ticareti özendiren mekanizmalar geliştirilmesi için gittikçe daha elverişli hale gelen ortam değerlendirilecektir.
17. Avrasya’da İşbirliği
Türkiye, dünyada ve bölgemizde güvenlik ve barış için, başta Rusya, Çin Halk Cumhuriyeti, Orta Asya cumhuriyetleri, Hindistan, Pakistan olmak üzere Avrasya ülkeleriyle işbirliği ve dayanışmasını güçlendirecek, dünya dengelerini değerlendirecektir. Şanghay İşbirliği Örgütü’yle her alanda işbirliği geliştirilecektir. Böylece ülkemizin ABD ve AB ile ilişkilerini normalleştireceği ve karşılıklı yarar esasına oturtacağı koşullar yaratılacaktır.
18. KKTC’nin Türkiye ile Bütünleşmesi
ABD’nin Birleşik Kıbrıs projesi, yapaydır ve emperyalist amaçlara hizmet etmektedir. Bir Kıbrıs milleti olmadığı gibi, ‘Birleşik Kıbrıs’ devletinin başka bir temeli de yoktur. KKTC’nin Türkiye ile bütünleşmesi, Kıbrıs’ın her iki toplumu yanında Türkiye ve Yunanistan halklarının yararınadır ve dünya barışı için en doğru çözümdür. Millî Hükümet, bölge ve Avrasya ülkelerinin de desteğini alarak, KKTC’nin Türkiye ile bütünleşmesini adım adım gerçekleştirecektir. Kıbrıs’ta Türkiye ve Yunanistan dışında, hiçbir devletin ve devletler topluluğunun askerî güç bulundurması ve üsler kurması kabul edilemez.
19. Ermeni Soykırımı Yalanına Son
Millî Hükümet, emperyalist amaçlarla uydurulan Ermeni soykırımı yalanına karşı özellikle ABD ve AB’de kapsamlı bir mücadele yürütecektir. Devletin girişimleri yanında, Batı ülkelerinde yaşayan beş milyon Türkün seferber edilmesi yoluyla, Ermeni soykırımı yönündeki parlamento kararlarının kaldırılması sağlanacaktır.
20. Ermenistan İşgal Ettiği Azerbaycan Topaklarından Çekilsin
Ermenistan’ın işgal ettiği Azerbaycan topraklarından çekilmesi için, devletin ve milletin bütün olanakları değerlendirilecek, milletlerarası alanda gerekli girişimler kararlı olarak yürütülecektir.
III
HERKESE İŞ VE REFAH
21. Karma Ekonomi
Ekonomide öncelik, halkın refahıdır. Ülkenin varlığını tehdit eden dış ve iç güçlere karşı bir millî direnme ekonomisi inşa edilecek, ülkenin doğası ve kaynakları korunup geliştirilecek, bölgeler arasında dengesizlikler giderilecektir. Bu amaçlarla kamu kesimi öncülüğünde, özel girişimin dinamik katılımıyla, halkçı, planlı, karma ekonomi siyasetleri uygulanacaktır. Kamu öncülüğü ve özel kesim arasındaki uyumun temeli, milletin ihtiyaçları ve refahıdır.
22. Planlama
Ülke kaynaklarının halkın ihtiyaçları için, verimli ve etkin kullanılmasını sağlamak, böylece ekonomik gelişmeyi kesintisiz sürdürmek amacıyla, Devlet Planlama Teşkilatı yeniden örgütlenecek; beş yıllık genel ve yıllık özel kalkınma planları uygulanacaktır. Millî ekonominin lokomotifi olan kamu kesimi ile piyasa mekanizmaları arasındaki ilişkinin düzenlenmesinde, çalışmanın ve üretimin özendirilmesi, ekonominin etkin işleyişi ve üretim ile hizmetlerin halkın gerçek ihtiyaçlarını karşılaması esasları gözetilir.
23. İç Borçlar On Yıl Takside Bağlanacak
Devlet Tahvili ya da Hazine Bonolarından vadesi 10 yıl içinde dolacak olanların ana para ve aylık, üç aylık, altı aylık, ya da yıllık faiz ödemeleri, yeni bir ödeme planıyla on yıl takside bağlanacaktır. Küçük tasarruf sahiplerine olan borçlar düzenli olarak ödenecektir.
Böylece millî devlet borç ve faiz batağından kurtarılacak, kamu kaynakları büyük bir yatırım planı uygulamak ve iş sahası açmak için değerlendirilecektir.
24. Dış Borçlar İçin Yeni Takvim
Dış borç ana para ve faizlerinin, alacaklı ülke ve kuruluşlarla müzakere edilerek, Türkiye ekonomisinin gelişme olanaklarını tahrip etmeyen, yıllara yayılan yeni bir ödeme planına bağlanması sağlanacaktır. IMF’ye olan borç, Merkez Bankası döviz rezervinden derhal ödenerek fon ile bağlantı kesilecektir.
25. Türk Bayrağı Altında Türk Lirası
Türkiye’de Dolar ve Avro’nun saltanatına son vermek ve Türk Lirasının millî piyasada rakipsiz dolaşımını sağlamak için, yurda sermaye giriş çıkışı ve kısa vâdeli para hareketleri denetim altına alınacaktır. 1567 sayılı Türk Parasının Kıymetini Koruma Kanununa göre yeni kararlar ve Merkez Bankası tebliğleri çıkarılarak, eski kararlara göre devredilen yetkiler kaldırılacak ve mevzuat yeniden düzenlenecektir. Döviz üzerinden işlem ya da sözleşme yapmak, yetkili merciler dışında, yasaklanacak; bankaların dövizle borçlanma ve döviz pozisyonu tutma yetkileri sınırlandırılacaktır. Döviz tevdiat hesapları Türk Lirası mevduat hesaplarına çevrilecek; döviz büfeleri kapatılacaktır. Kredi kartlarının yurtdışı bağlantısı kesilerek, Türk vatandaşlarının mali bilgilerinin yabancı ülkelerin eline geçmesine son verilecektir.
26. İstanbul Menkul Kıymetler Borsası Yeniden Düzenlenecek
İstanbul Menkul Kıymetler Borsası’nın yatırıma, üretime ve ekonominin verimliliğine katkısı bulunmayan, tersine kaynakları çarçur eden, küçük birikim sahiplerinin kandırılmasına ve kumar benzeri haksız kazançlar sağlanmasına olanak veren, en önemlisi emperyalist para operasyonlarıyla dışa kaynak kaybedilmesine nerden olan bugünkü işleyişine son verilecektir. İşlem gören kağıtlarla ilgili yeni düzenleme yapılarak Sermaye Piyasası Kurulu’nun yetki ve sorumlulukları yeniden belirlenecektir.
Yatırım ve uzmanlık bankalarının yeniden canlandırılması yoluyla emtia borsalarının ekonominin etkin işleyişine katkısı geliştirilecektir.
27. Millî Ekonomiye Katkıda Bulunan Yabancı Sermaye
Yabancı sermayenin dolaşım ve faaliyeti, millî ekonominin gelişmesine katkıda bulunma şartına bağlanacaktır.
28. Nereden Buldun Kanunu
Kambiyo ve Gümrük mevzuatında, Bankalar Kanunu ve Vergi Kanunlarında 4208 sayılı Karaparanın Aklanmasının Önlenmesine Dair Kanun ve 4422 sayılı Çıkar Amaçlı Suç Örgütleriyle Mücadele Kanunu çerçevesinde gerekli düzenlemeler yapılarak, verilen teşvikler gözden geçirilip kaldırılacak, bu kanunların etkin ve kararlı bir şekilde uygulanması sağlanacaktır. Bu amaçla Servet Beyanında bulunma yükümlülüğü getirilerek Nereden Buldun Kanunu çıkarılacaktır. Uyuşturucu, silah ve nükleer madde kaçakçılığından elde edilen bütün servetlere, kara ve kirli paraya el konacak; hortumculuk, bankaların içini boşaltma, rüşvet, yolsuzluk, görevi kötüye kullanma gibi yasadışı yollardan elde edilen bütün kazançlar ve servet unsurları kamu kaynağına dönüştürülerek cezai kovuşturma yapılacaktır. Bu kaynaklar halkın refahına hizmet eden kamu kaynaklarına dönüştürülecektir. Devlet olanaklarıyla özel şirketleri ve mafyayı zenginleştiren teşvik siyasetlerine son verilecek, kamu kaynakları öncelikle kamu yatırımlarında, kamu hizmetinde ve millî tarım ile sanayi üretiminin gelişmesinde kullanılacaktır.
29. Hamiline Yazılı Kağıt ve İşlemler Sınırlanacak
Ekonomik işlemlerin esas olarak ada yazılı senetlerle ve kağıtlarla yürütülmesi için gerekli düzenleme yapılacak, hamiline yazılı kağıt ve işlemler sınırlanacaktır.
30. Vergi Reformu
Dar ve sabit gelirliler, ücret ve maaşlılar üzerinde doğrudan ve dolaylı vergi yükünü azaltmak ve yatırımı özendirmek için vergi kanunlarında gerekli değişiklikler hızla yapılacak; vergi kayıp ve kaçakları kökten önlemlerle giderilecek; vergi muafiyet ve istisnaları gözden geçirilerek üst gelir dilimlerinde kademeli ek vergi artışları getirilecek, vergi yükümlülüklerinde adil dağılım sağlanacak ve vergi kanunları sadeleştirilecektir. Çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmaları gözden geçirilerek, çoğunlukla ithal girdi fiyatlarını gizledikleri için vergi ödemeyen yabancı sermaye vergilendirilecektir.
31. Özelleştirmeye Son, KİT’lerin Verimli Kılınması
Özelleştirme kapsamında bulunan ve yürütülen bütün işlemler derhal durdurulacaktır. Evvelce özelleştirme kapsamına alınan ve özelleştirilen, ortaklık yapısı kısmen ya da tamamen değiştirilerek yönetimi yerli ve yabancı sermaye ve işbirlikçilerine devredilen ya da bunlarla paylaşılan bütün İktisadi Devlet Teşekkülleri, Kamu İktisadi Kuruluşları ve bunların iştirakleri yeniden kamulaştırılacaktır. Özelleştirmeyle ilgili tüm işlemler ayrıca soruşturulacaktır. İktisadi Devlet Teşekkülleri, Kamu İktisadi Kuruluşları ve bunlara ait iştirakleri verimli hale getirmek için gerekli kaynaklar, Bütçeden karşılanacak; Devlet Yatırım Bankası yeniden örgütlenerek bu kuruluşların parasal ihtiyaçlarının karşılanmasına katkıda bulunması sağlanacaktır.
32. Enerji Üretim, İletim ve Dağıtımı Kamulaştırılacak
Enerji üretim, iletim ve dağıtımı kamulaştırılacaktır. Enerji taşıma şebekesi ıslah edilerek kayıplar ortadan kaldırılacak ve tüketimdeki savurganlığa son verilecektir. Enerjide millî-doğal kaynaklarımıza öncelik tanınacak; fosil yakıta bağımlılık en aza indirilecek; akarsu, güneş, rüzgâr, biyoenerji ve yeraltı ısısı gibi temiz ve yenilenebilir kaynaklar değerlendirilecektir. Bağımsız nükleer enerji üretimi ve teknolojisi, güvenliğe ve çevreye uyumlu koşullarda geliştirilecektir.
33. Kamu Hizmeti Kamu Eliyle
‘Devleti küçültme’ adı altında kamu hizmetinin ortadan kaldırılmasına, belediyelerin şirketleştirilmesine son verilecektir. Kamu hizmeti, esas olarak kamu eliyle yapılacaktır. Köy Hizmetleri, kaynak ayrılarak güçlendirilecektir. Kamu inşaatlarını ve hizmetlerini gerçekleştiren kamu kurumları yeniden örgütlenecektir. Böylece on yıllardan beri vurguna, israfa ve rüşvete giden kaynakların, kamu kaynağı olarak kullanılması sağlanacaktır.
34. Kentlerdeki Rantlar Kamu Kaynaklarına Dönüştürülecek
Havadan para kazanmanın başlıca aracı olan kent rantları halkın kaynağına dönüştürülecektir. Hazine arazileri, kent refahının hizmetine sokulacak ve bütün bu önlemlerle insancıl, sağlıklı, trafik sorunu olmayan, rahat ve uyumlu bir kent yaşamının ve belediye hizmetinin temel koşulu sağlanacaktır.
35. Kıyılar, Ormanlar, Sular ve Tarihsel Zenginlikler
Doğal ve tarihsel zenginliklerimiz ile kültür değerlerimiz kamuya aittir. Kıyılar, ormanlar ve kültür hazinelerinin kamu mülkiyetinde bulunması sisteminden verilen ödünler kaldırılacaktır. Bu değerler, özel çıkarcılığın neden olduğu yıkımdan kurtarılacak ve halkın yararına sunulacaktır. Erozyonu önlemek ve ağaçlandırma amacıyla, halkın, gençliğin ve Türk Silahlı Kuvvetleri’nin etkin ve gönüllü katılımıyla yoğun bir seferberlik gerçekleştirilecektir.
36. İnsanca Yaşamak İçin Yeterli Ücret, Maaş ve Ürüne Değer Fiyat
Ürün taban fiyatlarının, işçi ücretlerinin, esnaf ve zanaatkâr gelirlerinin, memur, emekli ve yetim aylıklarının artırılması yoluyla iç pazarda talep büyütülecek ve refah yükseltilecektir. Herkese parasız sağlık ve eğitim, sağlıklı konut, sağlıklı ve hızlı ulaşım, herkese kültür ve sanat olanağı gibi toplumsal siyasetlerle halka refah sağlanacak ve sanayinin tam kapasiteyle çalışması ve tarım kaynaklarının seferber edilmesi koşulları yaratılacaktır.
37. Herkese Sağlıklı Konut
Halk yönetimi, herkese sağlıklı ve uygarca yaşayabileceği bir konut sağlar. Bu hedefe ulaşmak için, konut yapımı, merkezi olarak planlanacak, kooperatifleşme desteklenecek, her yeni yatırım yaratacağı konut ihtiyacıyla birlikte ele alınacaktır.
Konut sorununun köklü çözümüne kadar kira artışlarını önleyecek ekonomik tedbirler alınacaktır.
38. Türkiye’de Yeterince Üretilebilecek Mallar Dışardan Alınmayacak
Başta tarım ürünleri olmak üzere Türkiye’de yeterince üretilebilecek malların, lüks tüketim maddelerinin ve ikame edilebilen malların dışalımına son verilecek; yerli üretimin verim ve kalitesinin artırılması için